Η αντι-παγκοσμιοποίηση είναι μια πολιτική ιδεολογία που αντιτίθεται στην παγκόσμια ολοκλήρωση και τη διεθνή επίδραση που χαρακτηρίζει την παγκοσμιοποίηση. Είναι ένα ευρύ κίνημα που περιλαμβάνει μια σειρά από απόψεις και ανησυχίες, αλλά γενικά, οι υποστηρικτές της αντι-παγκοσμιοποίησης υποστηρίζουν ότι η διεθνής οικονομική ολοκλήρωση επιτρέπει στις πλούσιες χώρες να εκμεταλλεύονται τις φτωχότερες, επιδεινώνει τις κοινωνικές ανισότητες και υπονομεύει τις τοπικές πολιτιστικές και παραδοσιακές αξίες.
Η αντι-παγκοσμιοποίηση κίνηση εμφανίστηκε στα τέλη του 20ού αιώνα, καθώς η διαδικασία της παγκοσμιοποίησης επιταχύνθηκε λόγω των εξελίξεων στην τεχνολογία και την επικοινωνία, της ελευθέρωσης του εμπορίου και της ανάπτυξης των πολυεθνικών εταιριών. Η κίνηση έλαβε σημαντική προσοχή στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και στις αρχές του 2000, με υψηλού προφίλ διαμαρτυρίες εναντίον παγκόσμιων οργανισμών όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα. Αυτοί οι οργανισμοί θεωρήθηκαν από τους υποστηρικτές της αντι-παγκοσμιοποίησης ως σύμβολα ενός παγκόσμιου οικονομικού συστήματος που προτιμά τα συμφέροντα των πλούσιων και ισχυρών εις βάρος των φτωχών και ευάλωτων.
Η αντι-παγκοσμιοποίηση κίνηση είναι ποικίλη και περιλαμβάνει μια ευρεία γκάμα ομάδων και ενδιαφερόντων, από περιβαλλοντικούς ακτιβιστές και υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μέχρι συνδικάτα εργαζομένων και αυτοχθόνες ομάδες. Παρά την ποικιλία αυτή, αυτές οι ομάδες ενώνονται από την κοινή πεποίθηση ότι η παγκοσμιοποίηση είναι μια δύναμη κακόβουλη, οδηγώντας σε οικονομική ανισότητα, περιβαλλοντική υποβάθμιση, πολιτιστική ομογενοποίηση και απώλεια δημοκρατικού ελέγχου.
Ενώ ο αντι-παγκοσμιοποίησης κίνημα έχει επιτύχει στο να ευαισθητοποιήσει για τις πιθανές αρνητικές πλευρές της παγκοσμιοποίησης, έχει επίσης δεχτεί κριτική για την έλλειψη ενός σαφούς εναλλακτικού οράματος. Οι κριτικοί υποστηρίζουν ότι το κίνημα επικεντρώνεται υπερβολικά σε αυτό που είναι κατά, παρά σε αυτό που είναι υπέρ, και ότι αδυνατεί να αναγνωρίσει τα πιθανά οφέλη της παγκοσμιοποίησης, όπως η αυξημένη οικονομική ανάπτυξη, η βελτίωση των βιοτικών προτύπων και η διάδοση ιδεών και καινοτομίας.
Τα τελευταία χρόνια, ο αντι-παγκοσμιοποίηση κίνημα έχει εξελιχθεί ως απάντηση στις μεταβαλλόμενες παγκόσμιες συνθήκες. Η οικονομική κρίση του 2008 και η επακόλουθη οικονομική ύφεση οδήγησαν σε αναζωογόνηση του αντι-παγκοσμιοποίησης συναισθήματος, καθώς πολλοί έκριναν την παγκοσμιοποίηση υπεύθυνη για την οικονομική αστάθεια και ανισότητα που ακολούθησε. Πιο πρόσφατα, η άνοδος ποπουλιστικών και εθνικιστικών κινημάτων σε πολλά μέρη του κόσμου έχει συνδεθεί με το αντι-παγκοσμιοποίηση συναίσθημα, αντανακλώντας μια ευρύτερη αντίδραση ενάντια στις αντιληπτές αρνητικές επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης.
Πόσο μοιάζουν οι πολιτικές σας πεποιθήσεις με Anti-Globalisation ζητήματα; Πάρτε το πολιτικό κουίζ για να μάθετε.
