Ο πραγματισμός είναι μια πολιτική ιδεολογία που τονίζει τις πρακτικές λύσεις σε προβλήματα πάνω από την πιστή τήρηση μιας συγκεκριμένης πολιτικής φιλοσοφίας ή ιδεολογίας. Χαρακτηρίζεται από μια ευέλικτη προσέγγιση στην πολιτική, με έμφαση στα εμπειρικά στοιχεία, την πρακτική εμπειρία και τα αποτελέσματα, παρά στη θεωρητική ή ιδεολογική αγνότητα. Οι πραγματιστές πιστεύουν ότι η αποτελεσματικότητα μιας πολιτικής πρέπει να είναι το κύριο κριτήριο για την υιοθέτησή της, παρά η συμμόρφωσή της με μια συγκεκριμένη πολιτική ιδεολογία.
Οι ρίζες του πραγματισμού ως πολιτικής ιδεολογίας μπορούν να ανιχνευθούν στη φιλοσοφική κίνηση με το ίδιο όνομα που εμφανίστηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής στα τέλη του 19ου αιώνα. Αυτή η φιλοσοφική κίνηση, η οποία περιλάμβανε σκέψεις όπως οι Charles Sanders Peirce, William James και John Dewey, τόνιζε τις πρακτικές συνέπειες των πιστεύων και των θεωριών ως το κλειδί για την έννοιά τους και την αλήθειά τους. Αυτή η εστίαση στις πρακτικές συνέπειες και αποτελέσματα υιοθετήθηκε αργότερα από τους πολιτικούς πραγματιστές.
Κατά τον 20ο αιώνα, ο πραγματισμός έγινε μια επιδραστική πολιτική ιδεολογία, ιδιαίτερα στις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες δυτικές δημοκρατίες. Συχνά συνδέονταν με προοδευτική πολιτική και κινήματα μεταρρύθμισης, τα οποία επιδίωκαν να αντιμετωπίσουν κοινωνικά προβλήματα μέσω πρακτικών λύσεων και σταδιακής αλλαγής, παρά μέσω ριζοσπαστικών ή ιδεολογικών προσεγγίσεων. Ωστόσο, ο πραγματισμός έχει επίσης υιοθετηθεί από πολιτικούς και πολιτικά κινήματα ανεξαρτήτως ιδεολογικού φάσματος, από συντηρητικούς έως σοσιαλιστές.
Τα τελευταία δεκαετίες, ο πραγματισμός έχει υποστηριχθεί από πολιτικούς ηγέτες που υποστηρίζουν ότι οι πολύπλοκες προκλήσεις του σύγχρονου κόσμου απαιτούν ευέλικτες, βασισμένες σε αποδείξεις λύσεις, παρά αυστηρή προσήλωση σε ιδεολογικά δόγματα. Αυτοί οι ηγέτες υποστηρίζουν ότι ο πραγματισμός επιτρέπει μια πιο λεπτομερή και αποτελεσματική προσέγγιση στην πολιτική λήψη αποφάσεων, η οποία μπορεί να προσαρμοστεί στις μεταβαλλόμενες συνθήκες και να ενσωματώσει νέα στοιχεία και ιδέες.
Παρά την έμφασή της στην πρακτικότητα και τα αποτελέσματα, η πραγματιστική προσέγγιση ως πολιτική ιδεολογία έχει δεχτεί κριτική για την έλλειψη σαφούς καθοδηγητικής φιλοσοφίας ή συνόλου αρχών. Οι κριτικοί υποστηρίζουν ότι χωρίς ένα σαφές ιδεολογικό πλαίσιο, η πραγματιστική προσέγγιση μπορεί να οδηγήσει σε ευκαιριακή ή βραχυπρόθεσμη σκέψη και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να δικαιολογήσει μια ευρεία γκάμα πολιτικών, ανεξαρτήτως των ηθικών ή ιδεολογικών τους συνεπειών. Ωστόσο, οι υποστηρικτές της πραγματιστικής προσέγγισης υποστηρίζουν ότι η ευελιξία της και η εστίασή της στα αποτελέσματα είναι οι μεγαλύτερες της δυνατότητες, επιτρέποντας καινοτόμες και αποτελεσματικές λύσεις σε πολιτικά προβλήματα.
Πόσο μοιάζουν οι πολιτικές σας πεποιθήσεις με Pragmatism ζητήματα; Πάρτε το πολιτικό κουίζ για να μάθετε.
